Bekir Sıtkı Sezgin-Gözlerinden içti gönlüm neşeyi

GÜZELİ GÖRÜNCE AĞLAMAK ŞİFADIR... en büyük zenginliğin güzel dostlar biriktirmek olduğunu anlamış biriyim.. bugün hayatıma sıra ile tekamülüm için giren zamanın nice güzel dostlarından biri olan ve o sıradaki mana olan ali anlamı için; hz mevlana nın sırrı âli yazısı ile giren uşşaki -hamzavi melami Terzi Osman Amcayı gördüm..ben ne kadar yaş almış ve beden sıkıntıları ile ne kadar muzdarip olmaya başlamışsam, yaş aşımından onda çok daha fazlasını gözlemledim..biz oturduk ve karşılıklı sohbet ettik..o sık sık bana bakıp ağladı ve dedi ki"" bu gözler kimleri kimleri gördü."".ve ben de o bana bakıp ağlayan gözlerde eski güzel ağlayan dostlarımı seyr edip ağladım...biz karşılıklı ağladık.özlemişiz.. ve o yine yine dedi ki; "senin gözlerin ne güzel insanları gördü.o latif olanı hatırlıyor musun ,neydi o latif bildin mi? ..ya ali.. ya.. şimdi ben onları gören gözlere bakıyor dostlarımı seyredip yad ediyorum.. mestim... şarhoş oldum..şimdi ben kimi seyrediyorum biliyor musun ? !! ....
......... .......
sonra iki defa VEYSEL KARANİnin eve gelip onu bulamayınca HZ FATIMA nın onu gören gözlerine bakıp, mescide giden HZ NEBİMİZİN ;""gelin ve  Veyseli gören gözleri gören bu gözlerdeki aşkı seyredin ""deyişini ağlaya ağlaya anlattı... ve biz yine ağladık ...
VE BİRİNİN GÖZLERİNDE aşk-ı CEMAL SEYRİNİN O KİŞİNİN DE BUNA İZİN VERMESİ yani KARŞILIKLI RIZA İLE OLABİLECEĞİNİ EKLEDİ..

ve benim belalara sabredemeyip ümitsizliğe düşmemim NE büyük nankörlük olduğunu da anlattı.çünkü gözlerim ne güzel insanları görmüş ve sohbetlerine-muhabbetlerine nail edilmiştim..ve şeytanın en büyük zaferi insanları ümitsizliğe düşürmesi olduğunuda yineledi..her zamanki gibi BİZ BU DÜNYAYA KEMAL BULMAYA VE CEMALİ SEYRETMEYE GELDİK dedi.. başına gelen her belanın sıkıntının ona verilen bir lütuf olduğunu gülüp çok ağlayarak anlattı..ve bana- gözlerime bakıp gördüklerini ağlayarak şu aşağıdaki şarkı dizeleri ile okudu..

Gözlerinden içti gönlüm neşeyi
Senden öğrendim gönülden sevmeyi
Sildi aşkın gözlerimden her şeyi
Senden öğrendim gönülden sevmeyi

Sen ışıksın, ben senin pervanenim
Mestinim, meftununum, dîvanenim
Ben senin gölgen değil de ya nenim
Senden öğrendim gönülden sevmeyi

bugünkü bunca nimete ve aşırı boluğa rağmen sürekli şikayet eden bizlerin bunca nimeti göremeyip,küçük arızalara takılıp hayatın zevkini çıkartamayışımıza hayıflandı..
içimizde hala kimsenin dikkatini çekmeyen nice kemal bulmuş ve kemali seyretmek zevkinden sarhoş ağlayan insanlar var.lütfen onları bulunca kıymetini bilin ve en azından bir merhaba deyin..
nur cihan