Madem ki senin ölümün bir kere vaki olacaktır..
Bir kere ölüver vesselam! bu ne miskinliktir
Biraz kandan ve pislikten ve biraz damar ve deriden ibaretsin
Farzet ki bütün bu murdarlıklar hiç yokmuş
Bu ne gam yemek ve kaygulanmaktır.
Ömer Hayyam
Düşünüyorum Öyleyse Var mıyım?Bir kere ölüver vesselam! bu ne miskinliktir
Biraz kandan ve pislikten ve biraz damar ve deriden ibaretsin
Farzet ki bütün bu murdarlıklar hiç yokmuş
Bu ne gam yemek ve kaygulanmaktır.
Ömer Hayyam
Bugün kendime eğildim
ve kendimi düşündüm;
Kimim ben ve neyim?
İşin içinden çıkamadım,
kendimi evirip çevirdim
ve karşıma geçip baktım,
kimim ben ya huuu kim?..
Anlayamadım ne, neden, niçin?
Uzandım göğe sereserpe yattım
ve döndürdüm bir topaç gibi kendimi,
her boyuttan baktım,
bu kim ya huuuu kim?
Ve fırlatıp attım uzaya, sonra da yerin dibine soktum;
bak her zerrem yine ben ya huuuuu..
Kendimden korkuyorum,
kendimin gücünden korkuyorum,
kendimden kaçmak istiyorum..
Peki ben kimim ya huu?
Aradığım ne benim?
Ya da düşündüğüm nedir?
Madem ki ben varım….
Düşünerek bulduğum;
neden “hiç birşey” olduğum?
Eğer hiçbir şeysem nasıl düşünürüm?
Düşünüyorsam ben var mıyım be ya huu?
Ya da bulduğum hiç varolmadığımsa,
bunu düşünen kim be ya huuu?
İçimdeki bu muazzam güç,
beni korkutup duran,
kullanılmayı bekleyen,
kapısı mühürlü olan
o güç, peki kim be ya huuu?
Yumurtanın içi dolu tavuk,
ah o yumurta canlı ve yamuk,
karanlığın içinde ışık ve umut,
benim yediğim de yumurta ve umut..
Söyle, hala yumurtanın içindeyim..
Ben mi yumurtayım yumurta mı ben, be yahuuu?
Yumurta tek, damlalar sonsuz nokta,
her biri sağa ve sola dönmekte..
Söyle hangi yöne dönen kazanır be yahuu?
Ya da söyleme, biliyorum ki işe yaramaz..
Onların haberi yok ki varlıktan be ya huu,
sadece döner aşk ile onlar, sadece sema ederler noktalar..
Uzanıp dokunamazsın kendine,
kendine neden bu kadar uzaksın be yahuuuu?
Sen her şeysin herşey sende,
peki neden başkasına bakıyorum hala ben yahuu?
İçime dönüyorum,
ne çok ses var içimde,
hepsi bir telden benim, ben diyor be yahuu..
Sessizliğimde ses veren kim, o sessiz ses kim be yahuu?
Dokunmak istediğim ama dokunamadığım,
ruhum aşkım nerdesin be ya huuuuu?
Kendimden kaçıyorum,
kendimden korkuyorum….
Gidecek başka bir yerim mi var be ya huuuu?
Sığınıyorum yine sana,
geldiğim yere dönüyorum..
En sevdiğim yer
semadaki derya imiş,
her şeylerden kaçtığım da
titreyen ve ürperen hislerle -gözyaşlarıyla döndüğüm
sıla-i rahim, yuvam dairem-hiçliğimmiş..
Ne bellliyim orada ne de kimse bilir beni..
Ahh ahhhhh dön, dön, dönnn
aşk ile dönn, ne huzur dönn, dönnn dur.
Zerrelerin arasına dal ve sadece dönnn..
………
Sen perdesin yırtmak istediğin perde kim be yahuu?
Kapat perdeleri seyr olsun,
yırttığında perdeni sema mı kalır be yahuuu?
Nur Cihan
