5 Ekim 2008 Pazar

NEFeS-İ HAYVANİ

NEFeS-İ HAYVANİ

Tanrı Mineral de uyudu
Bitki de düş kurdu
Hayvan da uyandı
Ve İNSAN da KENDİNİ BULdu

Ömer Hayyam


*
Neşe’nin sınırlanırı zorlamamak ve orta yolu dengelemek için, en alt seviyedeki halimize bir bakmak istiyoruz bugün..Biliyoruz ki “,alemi mana bayramından yayılan bu neşe ve tarifsiz mutluluk yeni padişahın cülüs şenliğidir de.”.

Yaratılmış herşey zamanlı ve geçici olduğundan,bu düşünsel vehmi hayallere kapılmamak için, üzerinden geçilmiş sandığımız-vehmettiğimiz zamanlara dönmek istiyoruz..İstiyoruz ki bu manaya sahip, okuyan -okumayan tüm kardeşlerimizin ve kendimizin(uyuyan-ölü) nefsi hayvani tabiatı, (uyanan-diri)Nefsi Rahmani’ye dönüşebilsin inşaAllah..Bunun için tek bir niyet ve o niyete sadakat gerekli belki de..Ne kimsenin bilmesine gerek var ne de davul çalıp haber vermeye..

Şeytanda alimlerin en büyüğü idi ama o, Adem’de ki manayı bildiği halde kibrinden red etmişti..Allah dilediğini seçiyor..Şeytanı da şeytanlık için seçmiş muhakkak,belkide bu şeytan için bir lütufdu.. ilim O’nun kime ne....?
Biz sadece teklif edelim belki kendimizden kendimize bir kapı açılır ,himmet gelir..

Gönül isterdi ki şeytan da müslüman olsun..Olmuyor mu?Hz. Muhammed Mustafa Efendimiz,” Ben şeytanımı müslüman ettim “buyuruyorsa :”Ümmetim, ümmetim” dediği NEFeS-İ MUHAMMEDİ’sinde ki o zerreler de bizler olduğumuz için muhakkak ki, o mana bizde de tecelli edecektir inşallah..
*
UYUYORDU-(ÖLÜYDÜ)
Uyuyordu
Kapkara kesilmişti günahlarından bedeni
Teni iltihaplı ur doluydu
Günahlarından
Gece kadar karanlık ve dehşetliydi
Uyuyordu o
Alimdi
Diplomaları ve mevkii pek haşmetliydi
O kimseye eğilmezdi
Yeryüzüne ve gökyüzüne selam bile vermezdi
Üstündü herkesten
Ve kıskanırdı onun ilmini hep yakınları ve uzakları
O öyle sanıyordu
Herkes köylüydü
O şehirlilerin şehirlisi
O efendiydi
Uyuyordu o
Simsiyah tı bedeni
Ve urları, günahlarıydı nefsinin
Hayvanları efendisiydi bedeninin

Kendine tapınan bu büyük alimin.
Üzerinde bir heykel vardı ,bu ölü bedenin
Kendi gibi simsiyah
Kendi gibi kapkara bir heykel.
Sanki en sert ağaç abonozdan oyulmuş yekpare bir heykel
Bremen Mızıkacılarındaki hayvanlar gözüküyorlardı
En altta en büyük hayvanlar
Kat kat kat hayvanlar
Huylarıdır bu insan-ı beşerin
Hayvani özellikleridir hepimizin
Ele geçirmiş hayvani huyları bu beşeri
Ve üzerinde tahakküm sahibi olmuşlar bir de
Uyuyordu o ölüydü.

Uyanmayı dilermiydi ?
Sorsak bunu kabul edermiydi?
Asla......Asla, o bunu redderdi.
Çılgınca bir öfke seline kapılırdı..
O alimdi ,bilirdi bundaki hicvin en dibini
Ama o sadece kitabi bilgide bilirdi
İşin dedi-kodu,alıntı-yapıştır bölümündeydi
Onun gönlünde aşk uyanmamıştı ki bilsin
Gönülden doğana ilm-ü ledün denir miş
O gönüle bir güneş uyanmadı ki,o kendinden doğabilsin

O Hak dostlarını redderdi
Alay ederdi onlarla .
Tek başına halledecekti erme işini
Oysa üzerinde eren hayvanlardı ne bilsin
Oda ancak hayvani tabiata erebilendi..

İnsan olmak istiyorsak eğer
En yücelerden en aşağılara eğilmeliyiz
Birinin gözyaşını öperek silebilmeliyiz
Ve er kişi gibi
Allah’tan aldığımız emanetlere
Ve yemin ederek el bastığımız Kur’an a
Ahdimizi yerine getirmmeliyiz..

Biz bu aleme gelmeden
Allah’a söz vermişiz
Şimdi hatırlamayız
Allah unutmaz
O unutturmaz
Ruh bunu bilir
Ve nefsinin heva ve hevesinden uyanmasını sabırla bekler

Şimdi diliyoruz ki
Uyuyan tüm nefisler uyansın..
Yazdığımız nefis
Yazmadığımız nefisler uyansın
İçimizden geçen uyanmasını dilediğimiz tüm nefisler uyansın

Ve üzerimizde HAKkı olan, verilmiş izinle
Dost-u ALİmin dileği ile
Kalplerin Altın Anahtarı ile
Ve O Anahtarı elinde tutan
Tesbihi A’li in -Altın Yolun İmamesi olan
Hz. Ahmed Mahmut Muhammed Mustafa’nın himmetiyle
Bu kilitli kapıların açılmasını diliyoruz..
Bu mühürlü kapıları açıyoruz..
Bunu böyle dileyen dilemişse
Bize sadece güzel bir niyet
Ve o niyete temiz bir sadakatle hizmet kalır..
Olan biten bizden değil
Bir ve tek olan
Alemlerin Rabbi Olan
Hak Olan Allah’tan dır..
Allahümme salli ala seyyidina ve nebiyyina Muhammed (s.a.v)

Aminnnnnnn


Kendimiz için minik bir açıklama:
Bu yazıya niyet ettiğim sabah hayalimde, “Ahmed “adında bir zat ı muhterem sesinin tüm muhteşemliği ile ezan okuyor ve kendi sesinden yayılan mananın güzelliğine ağlıyordu..Ve yazıdaki kurgulanmış hayali nefs de namaz kılıyordu..
İnanıyorum ki nefislerimiz için hep beraber yaptığımız bu dua ,cülüsa denk gelerek kabul olacaktır. O yüzden de neşeye devam diyoruz..:)


Nur Cihan
İstanbul
nuralem7@hotmail.com